تهران، خیابان ولیعصر، نرسیده به میرداماد، کوچه دامن افشار، پ 40، کلینیک دکتر دولتی

021-88881719

مشاوره و ویزیت آنلاین نوبت دهی و ویزیت آنلاین

عفونت های شایع پوستی ناحیه تناسلی و کشاله ران

عفونت قارچی کشاله ران (تینه آ کروریس):

یکی از شایعترین عفونت های قارچی پوست می باشد و بصورت عفونت سطحی و خارش دار ناحیه کشاله ران و پوست مجاور آن است. یک عفونت واگیردار بوده و توسط آلاینده هایی مانند حوله های آلوده و مشترک، ملافه های هتل ها و یا از سایر مناطق آلوده بدن مانند قارچ دست و پا و ناخن به کشاله ران منتقل می شود. چاقی و پوشیدن لباسهای زیر تنگ و یا خیس از عوامل مستعد کننده به این عفونت می باشد. اغلب در مناطق گرم و مرطوب و در بالغین دیده می شود و در آقایان سه برابر شایعتر از خانمها شیوع دارد.

بیماران درگیر از خارش و قرمزی ناحیه کشاله ران شکایت دارند و معمولا سابقه علایم مشابه را در گذشته ذکر می کنند. سایر شرایطی که بیماران ذکر می کنند شامل مسافرت به یک منطقه آفتابی و ساحلی، پوشیدن مایو و لباس شنا برای مدت طولانی، پوشیدن لباسهای مشترک با دیگران، شرکت در فعالیت های ورزشی، وجود چاقی و نیز دیابت است. همچنین زندانیان، اعضای تیم های ورزشی، سربازان و نیروهای نظامی و افرادی که لباسهای تنگ می پوشند در معرض عفونت قارچی کشاله ران هستند.

از نظر نمای بالینی عفونت قارچی کشاله ران بصورت ضایعات قرمز و متقارن در د.و طرف کشاله ران همراه با بهبودی مرکزی و پوسته و التهاب بیشتر در حاشیه ضایعه در ناحیه کشاله ران مشخص می شود که می تواند به سمت پائین شکم و بخش داخلی ران گسترش یابد. در موارد حاد می تواند ضایعات خیس و مترشحه باشد و در موارد مزمن خشک و تیره تر و پوسته ها کمتر است.

پوست ناحیه تناسلی معمولا درگیر نمی شود اما در موارد شدید می تواند پوست ناحیه باسن و اطراف مقعد را درگیر کند.در اثر خاراندن فراوان توسط بیمار می تواند تغییرات ثانویه مانند ضخیم شدن پوست ناحیه و نیز عفونت باکتریایی زردزخم به عفونت قارچی کشاله ران اضافه شود. نیز بدنبال مصرف بیجا و خودسرانه کرم های کورتونی به اشتباه توسط بیمار، ضایعات قرمزتر و پوسته ها کمتر شده و جوشهای چرکی (پوسچول) ممکن است بوجود آیند.

به منظور تشخیص دقیق عفونت قارچی، متخصصین پوست آزمایش تشخیصی اسمیر KOHقارچ را برای بیمار درخواست می کنند که بصورت نمونه گیری ساده از پوسته های ناحیه درگیر در آزمایشگاه و مشاهده مستقیم با میکروسکوپ است. ضروری است که بیمار قبل از نمونه گیری استحمام نکرده باشد و محل ضايعه حداقل به مدت 4 روز شسته نشده باشد.

نیز ازکرم یا داروهای موضعی در محل ضایعات سطحی استفاده نکرده باشد چراکه در غیر این صورت تشخیص اشتباه و یا غیر ممکن خواهد بود . برای نمونه اگر فرد قبل از آزمایش از کرم استفاده کرده باشد باعث پوشانیده شدن ضایعه شده و در زیر میکروسکوپ چیزی دیده نخواهد شد. بنابراین اگر چنین شرایطی وجود داشت بایستی  نمونه گیری را چند روز بعد دوباره انجام داد.

درمان موارد بدون عارضه قارچ کشاله ران با کرم های موضعی ضد قارچ به مدت حداقل دو هفته صورت می گیرد اما در موارد شدید و وسیع و مقاوم به درمان از درمانهای خوراکی ضد قارچ نیز استفاده می شود. از آنجا که حدود نیمی از موارد قارچ کشاله ران بطور همزمان عفونت قارچ پا را نیز دارند ضروری است که جهت جلوگیری از عفونت مجدد سایر مناطق درگیر نیز درمان شوند. به بیماران توصیه می شود که پس از استحمام کاملا ناحیه کشاله ران را خشک کنند و از حوله های مجزا جهت خشک کردن کشاله ران و سایر مناطق بدن استفاده کنند.

در موارد عفونت همزمان قارچ پا جهت جلوگیری از انتقال مستقیم عفونت در زمان لباس پوشیدن بهتر است فرد ابتدا جوراب و سپس لباس زیر خود را به تن کند. به افراد چاق با عفونت قارچی کشاله ران کاهش وزن توصیه میشود.

مولوسکوم کونتاژیوزوم:

مولوسکوم یک عفونت ویروسی و واگیردار پوست می باشد که بصورت ضایعات متعدد و گرد و گنبدی شکل و نافداربه رنگ صورتی و مومی شکل (جوشهای سفید و صورتی مرواریدی شکل) به ابعاد حدود 5 میلیمتر در تنه و اندامها مشخص می شود. این بیماری در دو رده سنی کودکان و بالغین دیده می شود. پوست سینه، شکم، بازوها، کشاله ران و نشیمنگاه ،پلک ها،ملتحمه، پوست اطراف دهان و مخاط از مناطقی از بدن هستند که ممکن است گرفتار این بیماری شوند. از آنجا که گرما و رطوبت به رشد ویروس کمک می کنند مولوسکوم در مناطق گرمسیری شايع تر است.

ویروس این بیماری می تواند از پوست فرد مبتلا به پوست افراد دیگر منتقل شود. لذا در افرادی که تماس های پوستی زیادی دارند مانند کودکان در منزل، مهدکودک ها یا مدارس و استخرهای شنا بیشتر رخ می دهد. با پیدایش این ضایعات در نواحی تناسلی ، از طریق آمیزش جنسی نیز ممکن است انتقال یابد. در کودکان بیماری از طریق تماس مستقیم پوست با پوست یا بطور غیر مستقیم از وسایل آلوده مانند حوله و لیف حمام یا وسایل باشگاههای ورزشی منتقل می شود. اما در بالغین اغلب یک بیماری جنسی محسوب می شود و در نواحی تناسلی، پائین شکم و باسن دیده می شود.

در هر دو گروه بیماری خود محدود می باشد و معمولا در عرض چند ماه بهبود می یابد. اما در افراد با ضعف ایمنی بدن مانند مبتلایان به ایدز بیماری شدید و وسیع و مقاوم به درمان بوده و می تواند بعنوان تظاهر اولیه ایدز محسوب شود.

باتوجه به این که ضایعات بطور خودبخود بدون بر جای گذاشتن اسکار بهبود می یابند می توان بخصوص در موارد بچه های کم سن بیماری را درمان نکرد؛ اما بدلیل خطر انتقال عفونت به دیگران و نیز سایر نواحی پوست توصیه می شود ضایعات را درمان کرد. درمانها شامل فریز کردن ضایعات (کرایوتراپی)، سوزاندن با دستگاه کوتر(الکتروکوتر) یا تراشیدن ضایعات و نیز استفاده از کرم های رتینوئیدی موضعی می باشد که گاه به تکرار مجدد بعد از 3-2 هفته نیاز دارد.

بایستی ماهیت خوش خیم و خود محدود بیماری به بیمار یا والدین وی توضیح داده شود. ممکن است بیماری به بیش از یک جلسه درمانی نیاز داشته باشد. جهت جلوگیری از انتقال عفونت به سایر مناطق پوست بایستی تماس فیزیکی با محل درگیر را محدود کرد و دستها را بدقت شست. از خاراندن و دستکاری ضایعات که سبب پخش شدن عفونت می شود باید پرهیز کرد. محدود کردن کودکان از حضور در مدرسه اجباری نیست؛ و تنها پوشاندن مناطق درگیر با لباس یا چسب و باند کافی است. در موارد بالغین هم بایستی به خوش خیم بودن این عفونت جنسی تاکید کرد. فرد بایستی تا بهبودی ضایعات از رابطه جنسی پرهیز کند و در مورد اصلاح کردن موهای منطقه درگیر دقت کند که سبب پخش عفونت نشود.

دکتر سید علیرضا میراسماعیلی

متخصص پوست و مو و زیبایی